............... 

بازیافت


1.مقدمه:

قرن‌ها است که حیات در روی زمین وجود دارد و ادامه یافته است. طبیعت با سازوکار دقیق و منظمی که دارد مواد گوناگون را در صور مختلف می‌گرداند و احتیاجات گونه‌های مختلف نیز در این مسیر روند تأمین می‌شود. یکی از دلایل پایداری حیات و نظم در روی زمین وجود چرخه بازیافتی مواد است که باعث می‌شود مواد و صنایع بعد ازاستفاده به صور مختلف در یک چرخه بازیافت قرار میگیرند. یک مثال از چرخه مواد در زمین چرخه نیتروژن است. در این چرخه نیتروژن به‌طور آرام و مداوم در مسیر برطرف کردن نیازهای گیاهان و تنظیم درصد اکسیژن هوا و... مورد استفاده قرار می‌گیرد.



1. زباله، این طلای کثیف که هر روز آن را با انزجار از خانه هایمان به بیرون می‌رانیم مملو از انواع مواد پلاسیتکی، کاغذ، مقوا و فلزات با ارزش و قابل بازیافت است که معادل ۱۲ میلیون و ۸۵۰ هزار بشکه نفت خام ارزش دارد و بی هیچ توجهی از چرخه اقتصادی خارج می‌شود.

2. مواد آلی زباله ها ارزش زیادی دارند ، مثلا 70 درصد زباله‌های تهران را مواد آلی تشکیل می‌دهند که ارزش ارزی آن بر اساس گزارش سازمان بازیافت و تبدیل مواد شهرداری تهران معادل ۵۵ میلیون دلار است. این بدان معنی است که تهرانی‌ها سالانه ۳۰ میلیون و ۲۵۰ هزار دلار پلاستیک، ۵۵ میلیون دلار پسماند غذایی آشپزخانه، ۶۵ میلیون دلار کاغذ و مقوا و فقط ۵۰ میلیون دلار نان در مرکز دفن کهریزک زیر خروارها خاک دفن می کنند.

3. بیش از ‪۶۵درصد از پسماندهایی که روزانه در شهر تولید می‌شود، پسماندهای تر شامل ضایعات مواد غذایی، میوه و سبزی و نزدیک به ‪۳۵درصد نیز پسماندهای خشک ارزشمند و غیر ارزشمند است. در همه جای دنیا زباله‌های خشک به مواد بازیافتی قابل استفاده تبدیل می‌شود و زباله‌های تر نیز به انواع کودهای آلی بدل شده و در کشاورزی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
فرق کشور ما با کشورهای توسعه یافته‌: روزانه بیش از ‪ 3/5 میلیون تن زباله در جهان تولید می‌شود که ایرانی ها با متوسط سرانه روزانه 700 گرم ،۴۰هزار تن زباله در روز تولید می کنند. این در حالی است که آلمانی ها روزانه‪ ۹۰هزار تن تولیدزباله دارند، که در نگاه نخست فاجعه بار به نظر می رسد. اما در کشورهای توسعه یافته ای همچون آلمان ‪ ۸۰درصد از زباله ها بازیافت می شود، در حالی که در ایران تنها 8/0 درصد زباله به چرخه استفاده مجدد باز می‌گردد.
به جز شهرهایی چون تهران، اصفهان، مشهد، کرمانشاه و شیراز که کارخانه‌های کمپوست و بازیافتی در آنها فعال هستند، در بقیه‌ شهرها و روستاهای کشور زباله‌ها به شیوه‌ دفن زیر خاک از بین برده می‌شوند.
به طور متوسط کشورهای در حال توسعه، پنج درصد سرانه تولید ناخالص ملی خود را برای خدمات مدیریت ضایعات شهری هزینه می‌کنند. ژاپن پنج درصد از بودجه شهرداری را به این امر اختصاص می‌دهد. در مالزی 70 درصد، هند 86 درصد و اندونزی 90 درصد هزینه مدیریت مواد زائد جامد شهری صرف جمع آوری ضایعات می‌ شود. در ایران هم بخش زیادی از تعرفه‌های مدیریت ضایعات، صرف جمع آوری ضایعات شهری می‌گردد.
به فرض ثابت بودن سرانه تولید زباله در روز، میزان تولید آن در سال 2020 در ایران به 87 هزار تن می‌رسد.
تمام کالاهایی که خریداری می کنید یا حداقل بسته بندی و ظرف آنها، سرانجام به زباله تبدیل می شود. بسته بندی کالاها حداقل ۶۴ میلیون تن یا ۳۳درصد از زباله ها را تشکیل می دهند. در پنسیلوانیا روزانه دو کیلوگرم از زباله های شخصی ناشی از بسته کالاهاست، اگر هر شخصی تلاش کند که حداقل ۵۰۰ گرم در هفته از میزان بسته بندی کالاهایش بکاهد در سال ۳۱۲ هزار تن کاهش زباله در پی خواهد داشت.


.